یکی دستور میداد غارتش کنید » محمدرضا نوشه ور ۱۴۰۲ + متن شعر

نگام کن بانوی مظلومه من نگام کن کشتی پهلو گرفته حسابش رفته از دستم که ماهم الان چند روزه که از من…

تو مشعل ایمانی تو باغ گل دینی تو جلوه ی آغازی تو فیض نخستینی تو آینه ی حقی تو صاحب آئینی تو…

تو وجه ‌الله را وجهی تو ثار الله را جانی تو در عین عطش دریای سر تا پا خروشانی تو با زخم…

ای برادر قیام کن از خاک آمده خواهر از اسارت باز آمده مثل آن شب تاریک بی رمق خسته جان زیارت باز…

دلتنگ از عمق وجود شب با تمام وسعتش دل تنگ اون سرداری که پیچیده بوی غربتش اسمون گنجینه رازش شده میبینه چشم…

نغمه یاهوست به هر موی من پر شده عالم ز هو الهوی من روی من از چار طرف سوی حق دیده حق…

همه دارن میخندن بهم هیچکی فکر دردای تو نیست جایِگاهت آغوش منه روی نیزه که جای تو نیست بی پناهم بعد از…

من تو رو با خوب و بدت میخوامت دیگه چجوری به تو ثابت کنم وقتی خودم دلم برات تنگ شده چجوری میتونم…

تنت به روی خاک و سرت به روی نیزه تنت رو مثله کردن شدی شبیه حمزه وای از کربلا کوفیا نا مردن…

خدا اگه دوسم نداشت برا همیشه دستمو تو دستای تو نمیذاشت اگه تو زندگیم نبودی حسین دیگه عشقو من نمیفهمیدم یادم نمیره…