همه میرید ولی امام حسینه که میمونه
همه میریم ولی امام حسینه که میمونه
همه میریم یه بین الحرمینه که میمونه
همه میریم تموم این سیاهیا میمونن
همه میریم حسینیه و روضه ها میمونن
همه کاره است حسین
تازه اون طرف میفهمی که چیکاره است حسین
همه پا برهنه هستیم و سواره است حسین
زندگی میبخشه و عمر دوباره است حسین
اشک نوکر حسین اکسیر شفاست
آتیش جهنمو خاموش میکنه
وقتی که نقابشو کنار میزنه
کل اهل محشرو مدهوش میکنه
****
همه میریم ولی کتیبه و علم میمونه
همه میریم از این دنیا فقط حرم میمونه
همه میریم ولی خوبیِ آدما میمونه
همه میریم همین منبر و پرچما میمونه
بگو دنیات کیه
به مسیحا بگو اینو که مسیحات کیه
علت بخشیدنه همه گناهات کیه
روز محشر اینو میفهمی که آقات کیه
وقتی وارد قیامت میشه حسین
تازه روز محشرو محشر میکنه
اونجاست که همه کناری می ایستن و
کار کل محشرو اصغر میکنه
.
با نوای حاج محمدرضا بذری
شب چهارم ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.
مداحیشم بزارید