متن شعر
فیض ببرن علمای زینبی
از مرحوم سیبِوِیه شنیدم یه مطلبی
میرزای شیرازی رو منبر حوزه
عمامه به زمین زد پای همین روضه
میمونه همیشه این روزه به یاد واویلا
دَخَلَت زینبُ عَلَی ابن زیاد واویلا
خدایا برس به داد کعبة الرزایا
شکسته شد دندان ثنایا خدایا
مصیبة ما اعظمها کرب و بلا
****
فیض ببره مرحوم حق شناس
میدونم که شب جمعه ها کرب و بلاست
تو آخر چله وقتی تو بستر بود
تو عالم رویا آقا بهش فرمود
توی سختیا توسل به علی اصغر کن
معجزه میکنه شیرخواره ی من باور کن
بمیرم از زندگی هنوز نبرده حظی
وای من از تشنگی و تَلَظی بمیرم
مصیبة ما اعظمها کرب و بلا
****
فیض ببره سید بحرالعلوم
وقتی کربلا میرفت میشکنه بغض گلوم
دسته که راه افتاد شد وقت دیدار و
توی طُوِیرِج دید مهدی زهرا رو
هروله کنان میگه ابالغریب یا جداه
صلا علیک یا شیب الخضیب یا جداه
بمیرم همه به سمت قتلگاه دویدن
امامو زنده زنده سر بریدن بمیرم
مصیبة ما اعظمها کرب و بلا
.
با نوای محمد حسین حدادیان
شب چهارم ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.