متن شعر
این روضه ها سخته همون بهتر نخونه
یا لااقل دیگه جلو مادر نخونه
گفتم به چاووشی که عمری روضه میخوند
شبهای جمعه از علی اکبر نخونه
مادرم از هوش رفت
حرف علی اکبر شد یک حرم از هوش رفت
یک دفعه غوغا شد
همینکه صحبت تن ارباً اربا شد
مادرم از حال رفت
همینکه روی صحبتش به سمت گودال رفت
مادرم از درد مُرد
همینکه گفتن سر من شمر بلا آورد
هنوز یاور ندارم بیا نگن مادر ندارم
****
شبهای جمعه کربلا روضه به راهه
شبهای جمعه مادرم تو قتلگاهه
وقت سحر با ناله تو گودال میگه
یا ایهاالعالم حسینم بی گناهه
همه حرم هستن
مریم و آسیه کنار مادرم هستن
حرم پر آشوبه
خواهرم اومده داره به سینه میکوبه
قیامته گودال
اذان صبح کربلاست به ساعت گودال
سینه پر از درده
رقیه جان پیرهن کهنمو بغل کرده
هنوز یاور ندارم بیا نگن مادر ندارم
****
مادر صدای ناله ی من بی صدا بود
روی تن زخمی من رد عصا بود
من تازه فهمیدم تو چه دردی کشیدی
سر رشته ی گودال بین کوچه ها بود
مدینه تکرار شد
این دفعه ناموس خدا راهی بازار شد
رقیه رفت از هوش
ارثیه ی مادرمه زخمِ روی بازوش
شبیه مسمار بود
نیزه شکسته ای که تو تن علمدار بود
چه بی خبر میسوخت
چادر خیمه های من شبیه در میسوخت
هنوز یاور ندارم بیا نگن مادر ندارم
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
سید مهدی حسینی
هفتگی فاطمیه اول سال ۱۴۰۲
شهادت حضرت زهرا
مهجه؛ انتشار جدیدترین متن مداحی
Mohjat.Net
.