دانلود گلچین بهترین زیباترین و جدیدترین آثار مداحی سینه زنی به مناسبت « شهادت امام سجاد » از تمام مداحان کشور از جمله « کربلایی حسین طاهری حاج محمود کریمی حاج منصور ارضی حسین سیب سرخی سید مهدی حسینی کربلایی حنیف طاهری سید محمدرضا نوشه ور سید مهدی میرداماد محمد حسین پویانفر محمدرضا بذری محمدحسین حدادیان »
در این مجموعه, علاوه بر گلچین آثار جدید, مداحی های قدیمی از سال های قبل نیز منتشر شده است. علاوه بر دانلود فایل صوتی مداحی با فرمت [MP3] متن شعر شهادت حضرت زین العابدین نیز در این مطلب برای استفاده مادحین قرار گرفته است. جهت مشاهده جدیدترین آثار مداحی کشور همراه صوت یکجا به صفحه اصلی سایت مراجعه کنید.
▪️» جدیـدتـرین اشعار در ایـتا: عضویت
▪️» جدیدترین اشعار در تلگرام: عضویت
کربلایی حسین طاهری
چجوری خاطره هام یادم بره
سنگای به روی بام یادم بره
سی ساله دیگه اگه گریه کنم
محاله بازار شام یادم بره
خرابه برامون آشیونه بود
ماجرای غربت زمونه بود
حرفی از گرسنگی نمیزدیم
توی شام شام ما تازیونه بود
آتیش قلب کباب حرمله بود
باعث رنج و عذاب حرمله بود
توی راه رباب به آب لب نمیزد
مأمور تقسیم آب حرمله بود
کسی میشه ببینه و جون نده
آه و نالشو به آسمون نده
میدیدم رباب و گریم میگرفت
دستاشو بسته بودن تکون نده
سنگ غم شکسته بال و پرمو
تا دیدم آتیش و اهل حرمو
روزی صدبار میمیرم زنده میشم
که گذاشتم توی خاک خواهرمو
حاج محمود کریمی
قطره قطره اشکام یار لحظه هامه همدم چشامه
دونه دونه زخمام یادگار شامه عمریه باهامه
بعد تو من و غم ها همه روزام همه شبهام
کل یوم عاشورا بیا من رو ببر بابا
حسین
****
خسته و شکسته هم سفر شدم با قاتل تو بابا
من با دست بسته بین نیزه دارا بین دشت و صحرا
اون همه سر پرپر سر قاسم سر اکبر
پیش چشمای مادر روی نیزه علی اصغر
****
مونده یادگارت روی این پر و بال داغ این چهل سال
یادته کنارت رفته بودم از حال روی خاک گودال
بین بوریا بودی تو اغوش خدا بودی
غرق زخم و غرق خون رو خاک کربلا بود
حاج محمود کریمی
شامیا چرا حیا ز جد ما نمیکنن
آخه این بی رحمی رو با کافرا نمیکنن
شامیا به دامناشون لکه ی ننگ میزنن
به سر بریده از رو پشت بوم سنگ میزنن
بچه ها صورتو رو دامن زینب میذارن
آخه اونها مثه ما طاقت سیلی ندارن
میگن یه شب تو راه شام به زخم تو نمک زدن
به پیش چشمون ترت خواهرتو کتک زدن
امام زین العابدین امام زین العابدین
بابا قرآن میخونه سنگا به اون لب میخوره
هر کدوم خطا میره به عمه زینب میخوره
چه قیامتی شده زمین میلرزه آی خدا
سر داداش اصغرم افتاده زیر دست و پا
حاج منصور ارضی
پیغمبر ناقه نشین سید الساجدین
حضرت زین العابدین سید الساجدین
همراه زینب فاتح شامی
گرچه اسیری والا مقامی
جانم علی جان
****
پیش نگاه تو چنین سید الساجدین
ریخته پیکر به زمین سید الساجدین
نشد پدر را بغل بگیری
چیدی تنش را بین حصیری
جانم علی جان
****
قاتل تو شام بلا سید الساجدین
شد حرم انگشت نما سید الساجدین
تو شاهد آن رنج و عذابی
با عمه ات در بزم شرابی
جانم علی جان
حاج حسین سیب سرخی
چشم ترم سوخت این جگرم سوخت
غروب عاشورا جلو چشام حرم سوخت
تو شعله دامن رقیه خواهرم سوخت
یکی میگفت عمه ببین موی سرم سوخت
زنهای حرم موندن بی پناه
وای از کربلا وای از کربلا
میرفتن با اسب توی قتلگاه
وای از کربلا وای از کربلا
واویلا حسین
****
نوحه میخونم رو لبه جونم
ستاره ای نمونده توی آسمونم
کاش میتونستم توی خیمه ها نمونم
نشد به لبهای بابام آب برسونم
از آب فرات شد محروم حسین
یا مظلوم حسین یا مظلوم حسین
از غصه دلش شد مهموم حسین
یا مظلوم حسین یا مظلوم حسین
واویلا حسین
****
دیدم عذابو شام خرابو
جلو رباب به دست هم میدادن آبو
پخش میکردن سرِ هر کوچه شرابو
میخندیدن به اشک دخت بوترابو
دور ناقه ها کردن ازدحام
واویلا ز شام واویلا ز شام
چه چیزا دیدن چشم عمه هام
واویلا ز شام واویلا ز شام
واویلا حسین
سید مهدی حسینی
کنار زخمای نیزه و شمشیر
کنار زخمای چوب و سنگ و تیر
کنار جای زخم نعل تازه
تو قتلگاهی که روضه ی بازه
یه کبودیِ کهنه روی شونت بود
یه کبودی که از علی نشونت بود
ای پدر بنده های خدا ای امید سفره ی فقرا
رو شونه هات مونده بود اثر کیسه های نون و غذا
اشک و عشق تو میاره رنگ و بوی خدا رو
راه و رسم تو عوض کرد رسم دنیای ما رو
دست سینه زن میگیره دست افتاده ها رو
ای پدر بنده های خدا
حبیبی حبیبی حبیبی اباعبدالله
ای امید سفره ی فقرا
حبیبی حبیبی حبیبی اباعبدالله
****
تو قتلگاه به تنت جسارت شد
یادم نمیره که خیمه غارت شد
دمی که حفظ قافله واجب بود
یادم نمیره عمه مواظب بود
یه کبودی تازه روی شونش بود
یه کبودی که از زهرا نشونش بود
هوا که شد مثل شام تار
گریه میکرد چشم روزگار
خیمه ها رو آتش زدن و
من گفتم الیکن بالفرار
چجور فراموش کنم اون غمهای بی حسابو
شام غریبون وقتی که وا کردن راه آبو
میشنیدم از پشت خیمه لالایی ربابو
حسین وای حسین وای
کربلایی حنیف طاهری
من که یادگار روزگار دردم
یک شبم بدون گریه سر نکردم
دردامو میشمردم میمردم
هر وقت آب میخوردم میمردم
نمیره از یاد من دستای بسته و وای
روضه ی شهر شام وای
داغ شیرخواره و وای تشنگی بابام
****
من سر بابامو روی نیزه دیدم
دستِ بسته پشت قافله دوئیدم
تو بازار دور ما رقصیدن
ما گریه میکردیم خندیدن
مونده روی دست من بعد یه عمر هنوز وای
جای رد طناب وای
مونده روی دلم وای داغ بزم شراب
کربلایی حسین طاهری
من وارث حسین و کرب و بلام
من فاتح کوفه و شام بلام
سراپا غیرتم حامل عزتم
نامم زین العابدین شد
خطبه ی من قوام دین شد
واویلتا آه و واویلا
****
گریه ی من تداوم نهضت است
صحیفه ام نشانه ی عزت است
نگین خاتمم امام عالمم
نامم علی همنام حیدر
وارث آیین پیمبر
واویلتا آه و واویلا
سید محمدرضا نوشه ور
چهل سال توی مدینم اما دلم تو گوداله
چهل سال کارم شده خون دل شده آه و ناله
هنوز انگار جلو چشم من یه جسم پاماله
وای از گودال وای از لحظه ای که بابام افتاد بین جنجال
زیر چکمه های سنگین شمر میرفت از حال وای از گودال
ذبح منحور دیدم که مقطع الاعضا شد زیر ساتور
دیدم که سنان چطور نیزش رو میزد از دور ذبح منحور
ویلی ویلی / ویلی ویلی حسین
****
میمیرم اما رد زنجیرا هنوز رو دستامه
اسارت بردن ما رو با خولی که کارش دشنامه
مگر که جای نوامیس ما تو بازار شامه
وای از بازار وای از لحظه ای که زینب اومد بین انظار
وای از خنده های مستِ چند تا کردم آزار وای از بازار
میخندیدن دور محملا یه مشت رقاصه میرقصیدن
بد شد که یهودیا تو این حال ما رو دیدن میخندیدن
ویلی ویلی / ویلی ویلی حسین
****
چهل ساله که یه داغی بدجور تنم رو لرزونده
یه خواهر داشتم خرابه دق کرد دلم رو سوزونده
ماها برگشتیم ولی توی شام رقیه جامونده
از پا افتاد با صورت چند دفعه رو خارای صحرا افتاد
چند تا دندوناش با سیلی های اعدا افتاد از پا افتاد
زجرِ ملعون دستاش سنگینه چقدر بی رحمه نامسلمون
دیدم که رقیه پیش چشماش افتاد بی جون زجرِ ملعون
ویلی ویلی / ویلی ویلی حسین
سید مهدی میرداماد
بیشتر از سی ساله زنده ام با ناله
مثل روز اول فکرم تو گوداله
خدا میدونه که خوب یادمه
شده بود دور گودال همهمه
برا این بود دیدم تو بوریا
چند تا عضو از تن بابام کمه
گریونم هر شب با یاد تنش میمیرم با داغ پیراهنش
****
یادمه ازار و بچه های زار و
رد شدن از بین کوچه و بازار و
رد زخم و کبودی یادمه ازدحام ورودی یادمه
گریه های رقیه داخل کوچه های یهودی یادمه
گریونم هر شب با یاد تنش
میمیرم با داغ پیراهنش
****
غارت گهواره گوش بی گوشواره
کار معجر میکرد استینای پاره
دور دستا طناب و یادمه اره بزم شراب و یادمه
وقتی که خیزرون بالا میرفت گریه های رباب و یادمه
حاج محمود کریمی
من یادگار کربلایم من همسفر با نیزه هایم
من پا به پای عمه هایم از کربلا تا کربلایم
غمی که این چشام دیده خدا برا کسی نیاره
یه اهل بیت داغ دیده خدا برا کسی نیاره
رو نیزه ها سر بریده خدا برا کسی نیاره
داغ روضه هام الشام داغ عمه هام الشام
اوج گریه هام الشام
****
آتیش رسید به خیمه هامون تو دشت و صحرا بچه هامون
جای طناب و تازیونه مونده به روی دست و پامون
هنوز تو گوشمِ صداشون خدا برا کسی نیاره
صدای ساز و ناسزاشون خدا برا کسی نیاره
صدای سنگ تو دلاشون خدا برا کسی نیاره
یاد غربت و خیمه یاد غارت و خیمه
اصل روضه هام الشام
****
یه شب توی خرابه شام به استخوون رسید دردام
شبی که خواهر سه سالم تا صبح میگفت بابام و میخوام
دیدم سر بریدش اومد خدا برا کسی نیاره
به دیدن شهیدش اومد خدا برا کسی نیاره
جون به لب عزیزش اومد خدا برا کسی نیاره
هی صدا میزد بابام دست و پا میزد بابام
بغض تو صدام الشام
محمدحسین پویانفر
جلو چشم من توی خیمه ها اومدن
جلو چشم من همه مخدراتو زدن
علیکن بالفرار
جلو چشم من رسید گوشواره رو کشید
جلو چشم من دوباره گوش پاره رو کشید
علیکن بالفرار
علیکن بالفرار یا ابوتراب به داد بچه هات برس
علیکن بالفرار شده حجاب ما لباسای مُندَرِس
بین بازار آتیش از روی بام رو سرم ریخت
بین بازار آتیشا رو سر خواهرم ریخت
الشام واویلا
****
فدای سرت اگه مریضم بشم میام
فدای سرت که خیلی دل تنگ موکبام
بذار اربعین بیام
داره دیر میشه خودت یه کاری کن برام
داره دیر میشه ببین التماسو تو چشام
بذار اربعین بیام
بذار اربعین بیام جان بچه هات نیام دق میکنم
بذار اربعین بیام باز تو کربلات نیام دق میکنم
آرزومه خاک من کربلات باشه آقا
مردن من کاشکی پایین پات باشه آقا
حاج محمود کریمی
تو دلش پر از بی قراریه تو چشاش یه دریای جاریه
رو لبش پر از آه و زمزمه بدنش پر از یادگاریه آه
بعد این همه سال جای طناب و زنجیر
بعد این همه سال اثر تازیونه
بعد این همه سال دووم اورده اما نیمه جونه
السلام و علی الحسین و علی علی ابن حسین
و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
****
دوباره تو قلبش قیامته شبیه روزای اسارته
دوباره داره روضه میخونه به یاد اتیش و جسارته آه
بعد این همه اشک هوای گریه داره
بعد این همه اشک دوباره روضه خونه
بعد این همه اشک دیگه چشای خستش نیمه جونه
****
دوباره نگاهش پر از تبه میخونه شب وصلم امشبه
میدونه داره میره کربلا میخونه که مدیون زینبه
بی قرار و دلسرد برا نگاه عمه
زهر بی قراری دلش و میسوزونه
تو نماز اخر شهید کربلایی نیمه جونه
****
شوریده و شیدای تو ام شیرینی رویای منی
تا به قیامت پای تو ام دین منی دنیای منی اقای منی
باز با شهیدان تو یا حسین
باز بر سر خوان تو یا حسین
اه به دلم حسرت کربلا
حاج محمدرضا بذری
اگرچه از زهر جفا میسوزه از پا تا سرم
ولی دلم آتیش گرفت از ناله ی اهل حرم
آتیش زدن وقتی به خیمه هامون
گفتم به عمه ها با چشم گریون
تو خیمه ها نمونید که میسوزید
باید فرار کنین تو این بیابون
آه واویلا
****
تن عزیز فاطمه به خاک و خون کشیده شد
جلو چشای مادرش سر از تنش بریده شد
تو قتلگاه سر به بدن نداره
حتی یه کهنه پیروهن نداره
عمامه و انگشترش رو بردن
بغیر بوریا کفن نداره
آه واویلا
****
برای ما سخت تر از دروازه ی شام نبود
سهم ما بین مردمش بغیر دشنام نبود
نه حرمتی بود و نه احترامی
برا تماشا عجب ازدحامی
میخندیدن میرقصیدن واویلا
به دور محملا پر از حرامی
آه واویلا
مهجه؛ انتشار جدیدترین متن مداحی
ایـراد تـایپی متن شعر رو اطـلاع بدید
Mohjat.Net