جهت عـضویت کلیک کنید
خانه آبادترین آدم این شهر کسیست
که در آوار غمت از همه آواره تر است
حسین وای حسین وای
هرکسی از یار چیزی خواست هنگام وصال
من به محض دیدن او خاطرش را خواستم
حسین وای حسین وای
گویند خلائق که به دیوانه قلم نیست
من گشتم و دیوانه توکلت علی الله
حسین وای حسین وای
ما بغیر تو نداریم تمنای دگر
حلوا به کسی ده که محبت نچشیده
حسین وای حسین وای
آرام منی جان منی قند دهانی
تو خوب ترین خوبِ جهانی
حسین وای حسین وای
خانه آباد شدم خانه ات آباد حسین
که به صد دُر و گوهر مهر و غمت نفروشم
حسین وای حسین وای
همه جا رفتم و خوردم به در بسته حسین
فقط اینجا که رسیدم به تو راهم دادند
حسین وای حسین وای
خیر دنیای منی آخرتم هم با توست
به همه خیر رساندی به ما هم دادی
حسین وای حسین وای
آنقدر پیش خدا دست تو باز است حسین
لب اگر باز کنم هرچه بخواهم دادی
حسین وای حسین وای
بنبی عربی و رسول مدنی
لذتی نیست گوارا تر از این سینه زنی
خواستم گریه کنم چون زن کودک مرده
آمد از حنجره ام صوت گلوگیر زنی
سید مهدی حسینی
شب ۳ فاطمیه اول ۱۴۰۳
جدیدترین اشعار ” مشاهده “