چقدر نام تو زیباست اباعبدالله
چشم تو خالق دنیاست اباعبدالله
زائر کرب و بلا حق شفائت دارد
قطره در کوی تو دریاست اباعبدالله
دست گیری ز گدا گردن هر ارباب است
کار ما دست تو آقاست اباعبدالله
مستجاب است دعا گوشه ی شش گوشه ی تو
حَرَمَت عرش معلاست اباعبدالله
هرکسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت
او نظر کرده ی زهراست اباعبدالله
بارها گفت اگر من ز حسینم دیدم
جلوه اش اکبر لیلاست اباعبدالله
چشم ما روز قیامت به پرِ قنداقه است
پسرت مالک فرداست اباعبدالله
روزیِ گریه ما دست رباب افتاده
روضه خوانِ دل صحراست اباعبدالله
باب بین الحرمین از حرم عباس است
همه جا سفره ی سقاست اباعبدالله
ما که باشیم که سنگ تو به سینه بزنیم
سینه زن زینب کبراست اباعبدالله
مادرت گفت بُنَیَ دل ما ریخت بِهَم
بردن نام تو غوغاست اباعبدالله
مادرت گوشه ی گودال تماشا میکرد
بر سرِ جسم تو دعواست اباعبدالله
شاعر: قاسم نعمتی