آه آتش بر دلم افتاده است
ابر چشمم سایه سجاده است
شاهد اسرار من مهر و مه است
ذکر سبحان اللهم ثار الله است
گر مدد خواهی ز درگاه جلی
از علی ابن حسین ابن علی
در نماز انگه تو را اید سلا
یاد اری از نماز کربلا
مهر تایید نماز شیعیان
هست در دست امام عاشقان
سید و سجاد زین العابدین
این منم ایینه حبل المتین
سوز گردد مایه راز و نیاز
گریه کردم تا شدم فخر نماز
گریه خوف و رجا در نیمه شب
گریه شوق و فراق روی رب
گریه از تکثیر استغفار ها
گریه از تقصیر و عذر کار ها
چشم گریان است زین و العالمین
بهترین اشک است اشک بر حسین
برده بودن را چراغ افروختم
سوختم من سوختم من سوختم
بسته شد تا اب بر روی حرم
باز شد زمزم ز چشمان ترم
تا عمو در علقمه بی مشک شد
تا همین امروز کارم اشک شد
تا علی اصغرم خندید و رفت
خنده لب های مرا بوسید و رفت
اربا اربا شد دلم چون اکبرم
سوختم با اتش بین حرم
یاد دارم ذوالجناح و خیمه را
یاد دارم کودکان و عمه را
یاد دارم عمه ام را در نماز
دست بسته روی ناقه بی جهاز
یاد دارم غارت و اهل حرم
دست ظلم و گوشوار خواهرم
خواهرم بر گوش خود دستی کشید
از دل انگشت ها خون می چکید
بعد فهمیدم چرا خون می چکید
یاد دارم اتش از بام را
تیغ تیز خنده و دشنام را
یاد دارم راس بابم اوفتاد
زیر دست و پای مردم اوفتاد
کی رود این صحنه ها از خاطرم
دختری فریاد میزد معجرم
حاج محمود کریمی / شهادت امام سجاد 1390
لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید
کپی کردن اشعار در سایت کتاب وبلاگ و نرم افزار به هیچ وجه مجاز نیست