ابروانش مثل دو بال پرستو در هم است
اینکه می آید چرا این قدر ابرو در هم است
گونه های آبدار و زلف در دست نسیم
شاخه های بید مشک و آلبالو در هم است
میوزد بر خاک تشنه مهربان و خشمگین
چشم هایش دسته ای از شیر و آهو در هم است
باد مویش میبرد یا گیسوانش باد را
آنقدر گیسو و باد و باد و گیسو در هم است
چند نقطه ناگهان باران و تیر و چشم وآه
مرد سر آورده پایین تیر و زانو در هم است
غنچه غنچه لاله و یاس و اقاقی برتنش
زخم تیر و زخم تیغ و زخم چاقو در هم است
شاعر: مهدی رحیمی
.
شب ۲۴ صفر ۸۷ حاج محمود کریمی
.
متن مداحی / متن شعر / اشعار مداحی
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
.
Mohjatt.blog.ir
Mohjat.net
.