برا مشک و علمت گریه کنم برا دست قلمت گریه کنم پهلوون من برای صورت و خونِ روی پرچمت گریه کنم گریه…
ام البنین یادت داد که تو به معرفت و ادب زبونزد باشی ام البنین یادت داد میون امام حسینیا سرآماد باشی علم…
دریا ساحلش دریا دل دلش شمع محفلش ابالفضله سلطان کرم شبهای حرم ماه کاملش ابالفضله دل بند ابالفضله پابند ابالفضله از ما…
غم منو باید کتابش کرد آه از دلم دنیا کبابش کرد به روی خاک نوشتم اسمت رو سنان رسید با پا خرابش…
دلم مست علمداره ببین با من چه ها کرده شکوه شاه و درباره یلی که بی همآورده چشاش کابوس کفاره نگاش دوای…
مثه منظومه ی خورشیدی شده که حریمش پره سیاره شده تنتو از رو زمین جمع میکنم مثه تسبیح که نخش پاره شده…
قوت نداره زانوهام بعد علی اکبر دیگه نمیبینه چشام بعد علی اکبر جوهر نمونده تو صدام بعد علی اکبر وای علی اکبر…
ساقی قدر قدرت ابوفاضل ای شاه قوی شوکت ابوفاضل زیر بال تو جنت ابوفاضل ابر سایه ی رحمت ابوفاضل ای تجلی عصمت…