مگه دره خونت گدا نیستم چرا تو جمع زائرا نیستم این اربعینو کربلا نیستم بگو به من دلم گرفته بس که غم…
چل روزه که خونه چشام چل روزه که زخم زبون خوردم تو شام زخمه پاهام یادم نرفته سنگای از روی بام جامونده…
آتیش به دلم زده هجرونت چل روزه چشام شده گریونت آبم کرد غم تو عذابم کرد این غصه خرابم کرد حسین جانم…
با یاد یاس و لاله دارم یه دنیا ناله بزرگی کن نگیر ازم سراغی از سه ساله از کجا بگم بی کسیام…
این روزای آخر پیرو خمیدم کرد ای هستی زینب دوریت شهیدم کرد با دستای بسته از کربلا رفتم پاشو بپرس از من…
باور نمیکردم بعد تو زنده بمونم باور نمیکردم برای تو روضه بخونم زینبت رسیده قامتش خمیده با تن زخمی ای عشق سر…
رو خاکا پیکر تو رفتی و خواهر تو شد راهی با سر تو یا ایها الغریب رفتی و هلهله شد غوغا تو…
من ایرانمو تو عراقی چه فراقی بگیر از دلم یه سراغی چه فراقی دوری و دوستی سرم نمیشه و هیچ کجا واسم…