گرچه داغتو درک نمیکنم روضه رفتنو ترک نمیکنم درد لاعلاج من از تو دوری کردنه این حسین حسین که میگم دوای درد…

به دعای مادرونه تو محتاجم به توسل دره خونه تو محتاجم دلم قرصه و پشتم گرمه مادری مثل تو دارم رسیدی تو…

درد اینه علی باشی عالم زیر پات باشه روزگار کاری کنه هر روز دشمنت درست جلو چشمات هی تو روت بخنده و…

چه روضه ای میخونم امشب زبونم لال یه مرد بی غیرت بی ادب سرو برید نشست روی مرکب سرو گرفت جلو چش…

دوشنبه بود و غروب بود و یه زن بود و یک سپاه یه خونه بود و یه در بود و یه خونواده…

دلم خونه فضه پریشونه فضه میدونم که مادر نمی مونه فضه الهی بمونه که خیلی جوونه یعنی میشه من رو رو زانوش…

دیگر در آسمان امیدم ستاره نیست انگار جز یتیم شدن راه چاره نیست حالا که عازم سفری پس مرا ببر در کار…

حرامزاده ملعون کافر نامرد حیا نکرد و ز دستش هرآنچه آمد کرد نگفت فاطمه دردانه پیامبر است نگفت خانه او خانه پیامبر…