کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده در دل دریای دشمن بی مهابا ایستاده لرزه می‌ افتد به جان خیل…

شبا که تو آغوش بابام بودم تو گوشم لالایی عفت میخوند بابا جبرئیل محبت بود و برام ایه های نجابت میخوند هنوزم…

همه بود و نبودم تویی و من به همین دلخوشم ای دوست که عشق تو فراتر ز هیاهوست شمیم تو پراکنده به…

باز داره عوض میشه رو گنبد رنگ پرچمت وا میشه میون اهل دنیا سفره غمت آقا چقدر خاطره دارم با محرمت اعتبارم…

ای علم روی شونم تو هستی نشونم بمون تا بمونم نیفتی از روی دوشم تو پاسدار امامی نشون قیامی عمود خیامی نیفتی…

به محضرت چو غبار اوفتاده می آیم اراده نیست مرا بی اراده می آیم بر آستان تو ای آستین معجزه ریز به…

قال المولا علی ابن موسی کَلِمَتُ لا اله الا الله حِصنی فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی بِشُروطِها وَ اَنَا مِن شُروطِها…

هَلِ الدین اِلا الحُب هَلِ الدین اِلا البُغض حُب علی و آل علی سایه به سایه همیشه میریم به دنبال علی نور…