کی باورش میشه روی حریم یاس روی حریر ماه با تازیونه ها نشون بذارن کی باورش میشه سه ساله ی یتیم بگه…
کاشکی کاری از دستم برمیومد یا تو کوچه ها عمرم سر میومد قد کشیدم اما باز دستش از سرم رد شد مادرم…
طعم اسارت نچشیده بودم چشیدم این همه غم یه جا ندیده بودم که دیدم به آخرین نفس رسیدم اولِ این راه مُرده…
ذبیح سر بریده خوش اومدی به دِیرَم با دیدنِ سر تو من عاقبت بخیرم در و دیوار یه صلیب خونبار همه با…
تو رو نشناختم تو رو نشناختم حسین تو رو نشناسم عمرمو باختم حسین کاشکی دنیامو با تو میساختم حسین اومدی که من…
به روضه هات فکر میکنم گریم میگیره به کربلات فکر میکنم گریم میگیره به خیمه هات فکر میکنم آتیش میگیرم به بچه…
بگو تا حالا جلو چشمات یه دختربچه مُرده یا نه اگرم مُرده قبل مرگش یه دنیا سیلی خورده یا نه اگرم خورده…
ای دل ای دل مبتلا خو کن با غم کربلا ای رود سرگردان خروشان شو راهی تو داری غیر دریا نه ما…