نسبم می خورد به صدیقه گرچه از ساکنان ایرانم مادر مادرم کنیزش بود نوکر خانه زاده ایشانم در ازل جرعه ای شرابم…

دیشب به یاد روی تو پیمانه می زدم دیوانه وار نعره مستانه می زدم جانا قدح ز ساقی مردان می پرست مستانه…

این جان مرا به عشق جانان بردند از روز ازل بی سر و سامان بردند گویند چرا تو دل به ایشان دادی…

امیرالمومنین و تو شدی اشبه الناس خون ام البنین و تو رگات داری عباس یا باب الحوائج الی الله الی الابد می…

تا که از عشق حسین نغمه دل سر دادم هر چه آموخته بودم همه رفت از یادم بجز از سینه زنی لطمه…

هم روت خوش ابروت خوش هم صوت و هم هُرم صدا هم دیده خوش نادیده خوش هم لطف تو خوش هم جفا…

نفس بده نوا بده جنون بده بگم حسین دلم گرفته از همه توون بده بگم حسین بگم حسین همه غمها یادم میره…

از حال دلم بغیر تو بی بی جان کسی نشد آگاه دردامو فقط تو میدونی یا ام البنین سلام الله هر کی…

ما اسیر جمال ملیحت کی میتونه باشه شبیهت دخیل دلم به ضریحت ساقی ساقی شاه حسین و تو هستی وزیرش وزیری که…

دیگه آروم نمیشم از اون روزی که شنیدم بچه هامو کشتن دیگه آروم نمیشم جوونای رشیدم رو پسرامو کشتن منم و داغ…

بعد از تو دیگر هیچ کس ام البنین نیست یعنی زنی مانند تو مردآفرین نیست ام الادب ام الوفا ام الابالفضل غیر…

علی خدا نبود بنده خداست علی ولی به نام خدا واقعا سزاست علی اگر نکیر بپرسد بگو خدای تو کیست بگو خداست…