از دعای مادر تو شده این دل پر احساس همه مادرای عالم فدای مادر عباس اگه سید نشدم من ولی افتخارم اینه…
ابالفضل یه سرلشکره و شوکت داره ابالفضل به مردونگی شهرت داره ابالفضل مثه حیدره غیرت داره چقدر رویایی عجب آقایی ابالفضل نگاه…
تو صاحب دنیایی ذکر پهلوونایی هستم نوکرت میپرستمت ای جانم چه آقایی سقایی و نام آور ماشالله یل حیدر عالم بندته برازندته…
علم به دوش کربلا نقش زمین شدی چرا پاشو که چشم به راهته رقیه توی خیمه ها ساقی خیمه ها ببین که…
توی روضه تو قلبم آقا میزنه آروم اینکه پیشمی از چشمای خیسم میشه معلوم حُسن خِتامِ هر نماز من همین یه جمله…
چجوری ازت دل بکنم چجوری ازت جدا بشم میگیره ابالفضل دستمو نمیتونم آخه پا بشم آه ولدی کسی ندیده بوده از ما…
روشن تر از خورشید و ماهه این نور اباعبداللهِ تو روضه کربلا معلومه راهو بشناسیم از بیراهه بیراهه یعنی دور از یارم…
اگه اینقده ترسیده مادره دیگه اگه این همه رنجیده مادره دیگه خواب دومادیتو دیده مادره دیگه اگه دلواپسی داره مادره دیگه داره…