دوش رفتم مسجد کوفه بدیدم روی منبر بود گرم خطبه آن شاهنشه دنیا و دینم گفت ای مردم سلونی من وصی مصطفایم…

من ار از غم پریشانم علی گویم علی گویم وگر از شوق گریانم علی گویم علی گویم نه تنها ما علی گوییم…

تو اومدی نسیم پیچیده زیر پره حسین ای جانم ایینه عمو عباس و دلاور حسین ای جانم شبه پیمبر ای علی اکبر…

تموم این عالم پیش پات افتاده تویی که لیلایی ما به تو دلداده دلم رو با اسمت بردی اقا زاده من دل…

از شوق امشب دیده زمزم شد روحم به رسوایی مسمم شد حاجت گرفته از علی هر کس مشتاق حسن روی خاتم شد…

یا سیدی مولا علی الاکبر دل من و بردی به عالم بالا هلاک تو هستم ای پسر لیلا مقام تو اکبر مرام…

از عربده ام پر شده میخانه ام امشب بد مستم و بر گردن پیمانه ام امشب سودا زده طره جانانه ام امشب…

هر کی پیش تو خاکه سر تا پا دلش پاکه جز راه تو ای جانا هر راهی خطرناکه ای اولین ستاره حسین…