کربلایی حسن عطایی

حسن حسن رو لباشه داره میزنه به لشکر حسین حسین نفساشه ایوالله شیر دلاور حسن حسن میگه حسین حسین میگه شمشیر میزنه…

حزن و اندوه من از غمت طولانی میشینم به زیر پرچمت طولانی من که سیر نمیشم از گریه آقاجون کاش میشد بشه…

پای گهواره ی شما عالم بسته دخیل جزء زوار هر شبت ابراهیمه خلیل بالاتر از عبادت جن و انس و ملک وقتی…

پای شناسنامم مهر یا علی خورده بابامم از باباش عشقتو به ارث برده اسم قشنگ علی رو گذاشته رو پسراش هرچی اباعبداللهم…

بگذار عالمیان طعنه زنندم گویم هرکه خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست توبه اش به خاطر وجود تو امضا شد…

بابا اومدی بالاخره نازنینم بابا نیمه شب اومدی خوب نمیبینم نمیبینم من تو رو نمیبینم تو هم منو نمیگیره هیچی جای دیدنو…

ای سنگها مرا دریابید از عشق حسین مجنونم ای تیرهای تیز بشتابید از عشق حسین مجنونم من عابسم که شیعه ی دربست…

انا لله روضه ی جوون لیلا مجلس ختمه حسینه به خدا جوونا سینه زنا گریه کنا شبیه اربابمون گریه کنیم فَبُکاءً عالیا…