حسین سیب سرخی

عشقمو به خون کشیدن از حسینم سر بریدن پا برهنه میدویدم سوی مقتل میدویدم پیکر افتاده سر افتاده پاره های معجر افتاده…

اگه تو نبودی آدم نمیشدم عاشق ماه محرم نمیشدم اگه تو نبودی نوکر نبودم و سینه زن پای پرچم نمیشدم خدا رو…

میخنده دشمن بر غربت من پاشو ببین حرمتم رو شکستن بعد تو بابا ای اربا اربا دیگه ندارم امیدی به دنیا بس…

لب ها هلاک آب دل ها ز غصه آب غم آمده به دل رفته ز خیمه تاب کرببلا پر از فریاد بی…

خوشی به ما نیومده بس کن رباب دستات و هی تکون نده بس کن رباب گهواره رو نشون نده بس کن رباب…

خبرداری که این روزا فقط یاد تو میفتم من آخر میمیرم واست نگاه کن کی بهت گفتم حرف دیروز و امروز نیست…

با همه دنیا قهرمو با تو میخوام آشتی باشم یعنی میشه اخر منم اونی که دوست داشتی باشم جوونی کردیم ارباب به…

گرچه از دور از آن فاصله ها زد بد زد اتش انگار که بر کرب و بلا زد بد زد چقدر هست…