روزه دارم من و افطار لبم نان حسین رزق ماه رمضانم همه احسان حسین بیش از افطار شنیدم پدرم تشنه که بود…

تو دلای شکسته بارقه ی امیده گوشه ی هر خونه ای یه وصیت شهیده نکنه خاک بخوره مثه قرآنی که روی طاقچه…

اول یار دین تویی و بس خاتم رو نگین تویی و بس زهرا دختر تو بوده پس ام المومنین تویی و بس…

بالاتر از بالایی و بالا نشینی یا خدیجه ام المومنینی هرچند با ما خاکیان روی زمینی یا خدیجه ام المومنینی شایسته وصف…

تا که اسمت یاد من میفته همه حرفام از دهن میفته مگه از رو زبونم حسن حسن میفته سر از پا نمیشناسم…

ای به غمت مبتلا هر دل درد آشنا نغمه شاه و گدا یا حسن یا حسن یا حسنِ مجتبی ریزه خور خان تو دست…

اگه گره داری بدهکاری بی خود اینقَدَر غصه نخور یه کسی رو دارم میدونم میفرسته بری با دست پُر بیا اینقده واسه…

من زندم به عشق اینکه سنگت رو به سینه بکوبم دوست دارم برات یه مرقد رو خاک مدینه بکوبم سفره داره جهان…