دوباره مرغ دلم آشیانه می خواهد ترانه ای سخنی عاشقانه می خواهد دوباره آتش عشقم زبانه می گیرد دوباره بهر غم دل…

ای که شجاعت آورد چهره به خاک پای تو بسته به خانه تا به کی دست گره گشای تو همچو جنین گرفته…

بی تاب بی تابم از عشق مولا عشق مولا دارم با اذن زهرا عالم و آدم افتاده همه بر پای مادر عالم…

خزون به زندگیم زده عزیزم از روزی که خوردی زمین مریضم به چادرت قسم اگه بمونی تموم دنیا رو به پات میریزم…

بهار زندگی ما خزونه علت گریه هامو کی میدونه اون غمی که دلامونو سوزونده مصیبت یه مادر جوونه تو سرخی سپیده دیدی…

شب های درد و نافله و بی قراری ام چشم خداست شاهد شب زنده داری ام گاهی میان گریه که از هوش…

ای شهیدی که شد آیینه عشق داغت آتش زده بر سینه عشق قائده لشکر انبوه خدا دست پرورده ای از روح خدا…

از چه هراس از چه باک خون حسین اعتبار ماست ذکر هم الغالبون آینه روزگار ماست شهادت شهادت آرزوی ماست پای عهدمون…