کربلایی محمدحسین حدادیان

منی که مست یک پیاله از شراب خم شدم شاید تو کوچه های عاشقی دوباره گم شدم با مدد امام رضا راهی…

حوزه علمیه تو بوده حسینیه تو ای آقا میگفتی از دردا مقتل و نا مردا روضه میخوندی تو برای شاگردا السلام علیک…

کیستم نه شافعی نه هنبلی نیستم جز پیرو آل علی جعفر ابن محمد یا امام صادق تا تو هستی پیشوای مذهبم ذکر…

بی کسی منو غربت سامره بوده بزم شراب بد ترین خاطره چی بگم آخه از این درد نیمه شب با خنده نا…

سلامم دیگه بی جوابه خیال نبودت عذابه رو دست تو جای غلاف و رو دست منم جای طنابه بزار هر نفس من…

کل من علیها فان و یبقی حسین مرگ و زندگی ماست فقط با حسین وجه ربک ذوالجلال کیه جز حسین اون تلؤلؤ…

به هر معرکه قدم میزنه عجب محشری رقم میزنه انا الحیدر کرار تا دم میزنه تدابیر جنگی رو بهم میزنه شیر شکار…

این رفیقم که میبینی میون دار هیئتا بود مسجدی بود بی ریا بود از اون ابالفضلیا بود یه شب توی میدون مین…