ببین موی سفیدم ببین قد خمیدم » محمود کریمی ۱۳۸۷ + متن شعر

گر چه عالم پر بود هر روز از غوغای تو هیچ روزی نیست مثل روز عاشورای تو خواست گردد ملک نا محدود…

من بی قرار روضه زهرای اطهرم خدمت گزار روضه زهرای اطهرم روزی که روزی همه را داد ذوالمنن بر من ولای فاطمه…

بگو هنوز برایت کمی توان مانده بگو هنوز برای حسین جان مانده فقط برای نمازی کنار بابا باش هنوز نیمه ای از…

وقتی در آن غوغا در ظهر شور انگیز آن صحرا بویی شبیه عطر یاسی آشنا پیچید در التهاب لحظه ای حساس در…

تنها افتخار من اینه مست باده ی ابالفضلم یا ام البنین مدد مادر من دلداده ی ابالفضلم جان اون لحظه که گردوندی…

جز رحمت از چشمان تو دنیا چه می خواهد تشنه به غیر از اب از دریا چه می خواهد حالا که موسایم…

منه بی‌ مهر شدم مهریه‌ مادر تو لیک شرمنده ز روی تو و آب ‌آور تو مُهر ننگیست به پیشانی من تا…

این کاسه های اشک دو تا چشمه شفاست این اب گرم چشمه تنزیهی خداست کم حرف میزنیم و فقط گریه می کنیم…

بازم خیال علقمه دلا رو حیرون میکنه ضریح قد بلند تو عقلا رو مجنون میکنه هرکسی زیر آسمون هوای سلطنت داره میره…

آسمان زیر پرت بود زمین افتادی یک عبا روی سرت بود زمین افتادی نه صدای تو به گوش کسی آن روز رسید…