عظم بلایی برح خفایی » محمدرضا بذری ۱۴۰۲ + متن شعر

لالالالا ای طفل نخورده شیرم با اینکه از دوریت دارم میمیرم چیزی که در راه خدا دادم رو پس نمیگیرم سرت رفت…

کوله بارمو بستم عازمم خیلی وقته که حرم لازمم دیگه از اینجا به بعد با خودت تو کدوم موکب من خادمم الوعده…

غروب کربلا شد و جور و ستم روا شد و ساعت سه تو قتلگاه قیامتی به پا شد و بعد تموم شهدا…

دارم از خجالتت آب میشم دارم از شرمندگی میمیرم حق ندارم که بگم اهل تو ام وقتی با نفس خودم درگیرم من…

سر تو نقش فلک نقش بیابون بدنت کشته مارو بوی آب قربون زخم دهنت بهتره باد بِوَزه فقط به قصد تن تو…

در زندگی ما هدفی غیر علی نیست در سینه ی عاشق شعفی غیر علی نیست گشتیم و ندیدیم شما نیز نگردید بر…

بگویید با دل که دلبر علیست به سر ها بگویید سرور علیست بگویید قند مکرر علیست و از هر چه گفتن برتر علیست به…

شب گذشته کمی خوب شد سخن میگفت برایم از خودش از حال خویشتن میگفت از اینکه سنگ گرفته به معجرش به سرش…

من احساسی توی چشم تموم مردم این شهر نمیبینم یه چند سالی میشه حتی توی خونم با امنیت نمیشینم غریبی عالمی داره…

ای افتخار اهل حرم یا علی مدد ای چشمه زلال کرم یا علی مدد وقتی خلیل هیبت بت خانه را شکست میگفت…