کربلا به پا شد چون که امر مولا ماند از جفا روی زمین
خطبه ی منا را ناشنیده رفتند درمانده در شک و یقین
ایمانشان فرو ریخت با سکه های تزویر
دل هایشان سیاه و پاهایشان به زنجیر
شد راه اهل کوفه شهوت و حب مقام
ایمانشان را گرفت لقمه ی نان حرام
آید هنوز هم عَن تَحتَ قُبَةَ
مَن کانَ باذِلَ فینا مُهجَةَ
****
پا برهنه ها را دلشکسته ها را ماوا و تسکین کربلاست
داغ غم کشیده آه و اشکِ دیده تصویری از خطبه مناست
اهل ربا و عصیان دل از حسین بریدند
از خون او گذشتند ذلت به خود خریدند
ای همسفر حذر کن از حب مال دنیا
وقتی رفیق گمراه سر می برد حسین را
آید هنوز هم عَن تَحتَ قُبَةَ
مَن کانَ باذِلَ فینا مُهجَةَ
****
تا که در مسیر کربلا بمانیم باید دل از دنیا برید
می توان فقط با دل به او سپردن به دَرکِ عاشورا رسید
هر لحظه امتحان است وقتی به کربلایی
دلداده ای اگر تو از نفس خود رهایی
ظلم و ستم ستیزی فریاد خون مولاست
ذلت نمی پذیریم معیار ما کربلاست
آید هنوز هم عَن تَحتَ قُبَةَ
مَن کانَ باذِلَ فینا مُهجَةَ
.
.
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net
.