گرد و غبار مدینه شده با اشکت عجین
حرمت موی سفیده که میکشن روی زمین
چقدر غریبی تو این مدینه غربت تو خاک این سرزمینه
تو میزنی نفس نفس به روی خاک کوچه ها
شبیه مادرت شدی فدای غربتت اقا
*********
خونه شیخ الائمه میون اتیش و دود
دوباره مشعل و کوچه دوباره روی کبود
پای برهنه دستای بسته دنبال مرکب اقای خسته
جای پاهات قدم قدم کنار رد خونته
اثر تازیونه ها رو تن نیمه جونته
**********
من بمیرم که نداری حرم و صحن و سرا
دلم و روضه هات امشب میبره کرب و بلا
اسمت به دردام چه مرحمی شد دلم از امشب محرمی شد
توی چشام یه کربلا روی لبم شهادتین
تپش قلب عاشقم شده دم حسین حسین
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است.
مهجه | www.Mohjat.net
@mohjat_net