دل آشفته اگه حسین میگه درد داره که اینقده حسین میگه این چه رسمیه پدر که میمیره جلو تابوتش پسر حسین میگه…
خدایا پیکرم آتش گرفته دل غم پرورم آتش گرفته شهادت نامه را با خون نوشتم ولیکن دفترم آتش گرفته خودم دیدم کنار…
روزگارم روزگار نوکری بود خرابش کردم کارم هر شب برات در به دری بود خرابش کردم توی روضه سهم من خون جگری…
هر کسی میمیره پای یار صمیمیش هر چیزی جدیدش خوبه نوکر قدیمیش میبینم عکس گنبدت رو برا خودم دلم میسوزه بذار آقا…
حرم قم رویامه حرم قم دنیامه حرم قم تسکینه دل زوار مشهد میره از سقاخونه پای صحن آیینه شده همه ایران ولایت…
باز سپردم دل به دریا تا بخوانم مدح مولا ایمانم حب علیست در جانم مِهر ولیست دلدارم تا به ابد آن نور…
محزون و حزینه منم ای بابای تشنه سکینه منم محزون و حزینه منم پرده نشین تو مدینه منم مادر رو صدا میزدی…
یه خیابون نم بارون دو تا گنبد دو تا ایوون دل مجنون چش گریون یه پریشون زیر بارون دل شد مبتلات هستیمون…