مرتضی باز هم مجسم شد * حاج محمود کریمی

مرتضی باز هم مجسم شد

زره اش بر تنش که محکم شد

به اُحد آمده رسول خدا

یا به خیبر علی مجسم شد

تا ببوسد رکاب و زینش را

آسمان پیش پای او خَم شد

چهره خورشید گیسوان بر دوش

روز با شب دوباره توأم شد

کیست صمصام فاطمی صولت

که جلال و جمال خاتم شد

کیست این ایستاده اقیانوس

که در او محو نسل آدم شد

کیست این آبروی دشت نبرد

مرکبش شعله ای دمادم شد

در نگاه علی تهمتن بود

با لباس نبی مُعَمَم شد

این حسین است یا ابالفضل است

که همان آینه است و این هم شد

قاصد مرگ حاکم میدان

فاتح قله های اعظم شد

مشق رزمش کنار عباس است

ساقی نهر های علقم شد

شرف الشمس حضرت زهراست

وارث علم و تیغ و پرچم شد

تا که اسپَند ها بسوزانند

زینب این بار هم مُقَدَم شد

پَرِ روی کلاه خودش گشت

یک پَر از جبرئیل تا کم شد

وقت رزم امیر زاده رسید

خیره از بُهت چشم عالم شد

شیر در بیشه اش تبسم کرد

صید این بار هم فراهم شد

لرزه افتاده بر ستون زمین

ابروانش کمی که در هم شد

لشکر از ترس قبر خود را کند

فتحش از ابتدا مسلم شد

تیغه قبضه اش که برقی زد

آسمان تا زمین جهنم شد

با رجز خوانی مطنطن او

کمر رشته کوه ها خم شد

به مذاق سپاه گرم فرار

خاک چون آتش آب چون سَم شد

چقدر پا و سر که پیچیده

چقدر دست و پا که در هم شد

نفس خیمه بود اما حیف

فصل تقدیر نوبت غم شد

مرکبش کم کم از نفس افتاد

تشنگی بود و قوتش کم شد

همه از دور آمدند و زدند

یک دهه روضه محرم شد

نفسش بین سینه گیر افتاد

لحظه ای زیر و لحظه ای بم شد

ناله هیا لبش چه آرام و

عوضش ضربه ها چه محکم شد

زخم بر زخم نیزه بر نیزه

چشمه در چشمه مثل زمزم شد

لبه دشنه های نا مَحرم

با تنی چاک خورده مَحرم شد

به سرش آمده زبانم لال

با تنش آنچه را نگفتم شد و

نعل ها حلقه حلقه اش کردند

مثل زنجیر های ماتم شد

زیر تلی ز تیر ها گم شد

شمس لیلا چقدر مبهم شد

جگری پاره بر سرش آمد

خنده تسکین و طعنه مرهم شد

اینقدر خنده بر پدر نکنید

عمه ام آمده نظر نکنید

***

آه و واویلا صد آه و واویلا

خون جگر زینب بی پسر لیلا

یا علی اکبر ثانی حیدر یا علی اکبر

مرتضی باز هم مجسم شد

.
.

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net

.

مطالعه بیشتر